De enkel

De enkel is een ingewikkeld gewricht. Je kan het verdelen in twee losse gewrichten. Het bovenste spronggewricht, dit omvat het sprongbeen (talus), kuitbeen (fibula) en scheenbeen (tibia). Samen vormen het kuit- en scheenbeen voor een kommetje dit noemen we de cruralis. In dit kommetje kan het sprongbeen makkelijk bewegen waardoor het een scharniergewricht wordt. Het bovenste spronggewricht is verantwoordelijk voor de beweging van de voet naar ons toe (tenen naar ons toe, dorsaalflexie) en de beweging van ons af (tenen spitsen, plantairflexie). 

Daarnaast bestaat de enkel uit het onderste spronggewricht, dit omvat zeven voetwortelbeentjes (os talus, os calcaneus, os naviculare, os cuboideum, os cuneiforme medialis, os cuneiforme intermedium, os cuniforme lateralis). Zij zijn gezamenlijk verantwoordelijk voor de beweging van de voet naar binnen en naar buiten toe. 

Rondom deze gewrichten linken enkelbanden (ligamentaire structuren), zij zorgen ervoor dat deze botstukken ten opzichte van elkaar kunnen bewegen zonder dat wij hier last van hebben. De bekendste enkelbanden zitten aan de buitenzijde van de enkel net onder de grote knobbel (laterale malleolus). 

In het enkelgewricht komen diverse problemen voor, één van de meest voorkomende problemen is het beschadigen van de enkelbanden (inversietrauma). Daarnaast zien we veel problemen door een normaal verouderd wordingsproces (bijvoorbeeld slijtage), een scheur van een spier of pees, een irritatie van een zenuw, een breuk, een inklemming bij het gewricht of een overbelasting. Dit zijn een aantal voorbeelden van problemen aan de enkel. Het belangrijkste is dat er een adequate diagnose wordt gesteld op het moment dat jij klachten ontwikkeld aan je enkel. Hierdoor kan er een specifieke behandeling toegepast worden om jou weer zo snel mogelijk te laten herstellen.